ആട്ടം കഴിഞ്ഞു
അട്ടവിളക്കണഞ്ഞിരിക്കുന്നു
തളര്‍ന്ന മിഴികളുമായ്
യവനിക നിദ്രയുടെ
കുടീരങ്ങളിലേക്ക്
വഴുതിവീഴുന്നു
പിന്‍വിളികളില്ലാതെ
നര്‍ത്തകി അണിയറയിലേക്ക്
പിന്‍വാങ്ങുകയാണ്
കൈയടികളില്‍ ചിതറിപ്പോയ
കരിവളകള്‍ക്ക് പുനര്‍ജന്മമില്ല
എന്ന തിരിച്ചറിവ് നല്‍കി
വിയര്‍പ്പു പടര്‍ന്ന
ചമയങ്ങളും അലങ്കാരങ്ങളും
അഴിയുകയാണിനി
നീണ്ട ജീവിതത്തിന്റെ
വഴിത്താരയില്‍ വഴിയറിയാതെ
കയറിവന്ന വഴിയമ്പലം ,
പിന്നിലെവിടെയോ
ഒരിക്കലും തിരിച്ചു ലഭിക്കാതെ
നഷ്ട്ടമായത് തൂലികയില്‍
വിരിക്കാനുള്ള വ്യര്‍ത്ഥശ്രമം മാത്രമിത്
എന്ന തിരിച്ചറിവുകളോടെ
ഇവിടെ നിന്നും പടിയിറങ്ങുകയാണ്
ഇവിടെ നിങ്ങള്‍ തന്ന
സൌഹൃദങ്ങള്‍ക്ക്
പ്രോത്സാഹനങ്ങള്‍ക്ക് നിറഞ്ഞ
ആത്മസംതൃപ്തിയോടെ നന്ദിയുടെ
ഒരുപിടി വാടാമലരുകള്‍
അര്‍പ്പിച്ചു കൊണ്ട്
യാത്രയാവുന്നു .....
തൂലികയുടെ പടവുകളില്‍
ആരെയെങ്ങിലും വേദനിപ്പിച്ചു എങ്കില്‍
അതൊരിക്കലും മനപ്പൂര്‍വമായിരുന്നില്ല
ചില സമയത്തെ ഭ്രാന്ത് അത്ര മാത്രം .....
അവരോടു മാപ്പുചോദിച്ചു കൊണ്ട്
നിറഞ്ഞ സ്നേഹത്തോടെ
നിങ്ങളുടെ സ്വന്തം കൂട്ടുകാരി
അര്‍പിത
arpitasby@gmail.com
http://arpitasby.blogspot.com
Saturday, January 31, 2009
Wednesday, January 28, 2009
നേര്‍ചിത്രങ്ങള്‍
അധിനിവേശത്തിന്‍റെ
അഗ്നിസ്ഫുലിന്ഗങ്ങളുടെ
തീഷ്ണതയില്‍ രാത്രികള്‍
ഉഗ്രസ്ഫോടങ്ങളില്‍
പകലുകലായി രൂപാന്തരം
പ്രാപിക്കുന്നത് നിറം
നഷ്ട്ടപ്പെട്ട മിഴികളുടെ
വ്യര്‍ത്ഥ സത്യങ്ങള്‍ മാത്രം
കീഴടങ്ങലില്‍ ,
അരക്ഷിതാവസ്തകളുടെ
പ്രകമ്പനങ്ങള്‍ മനസ്സില്‍
പ്രതികാരത്തിന്റെ
വഴികള്‍ തിരയുന്നത്
അതിജീവനത്തിന്‍റെ
ദര്‍പ്പണ പ്രതിബിംബങ്ങളല്ലാ
എന്നു തിരിച്ചറിയുന്നവര്‍
ആള്‍ക്കൂട്ടത്തില്‍
ഒറ്റപ്പെട്ടവര്‍ മാത്രം
എന്തുണ്ട് എനിക്കു നല്‍കാന്‍ ???
ഷെല്ലുകളില്‍ പോട്ടിച്ചിതറിപ്പോയ
പിന്ജുശരീരങ്ങളില്‍
മരണം വരിച്ച ദൈവത്തിന്റെ
അന്ത്യ വിലാപങ്ങലോ ????
മനുഷ്യത്വം നഷ്ട്ടപ്പെട്ട
മനുഷ്യന്റെ കുരുതിക്കളങ്ങളുടെ
നേര്‍ചിത്രങ്ങളോ ????
ഞാനറിയുന്നു നാളെ നിങ്ങള്‍
എനിക്കുനല്കുക
നിരപരാധികളുടെ ചോരയില്‍
കറുത്തുപോയ ചരിത്രത്തിന്‍റെ
ചിലതാളുകള്‍ ,അല്ലെങ്ങില്‍
ഓരോ യുദ്ധവും മനുഷ്യന്റെ
തോല്വിയെന്നെഴുതിയ
ആ പഴങ്കഥ തുണ്ട്
ഞാന്‍ പോകുകയാണ്
മനുഷ്യന്റെ തലച്ചോറുതിന്നു
വിഷം തീണ്ടി മരിച്ച
കഴുകന്‍റെ ആത്മാവ് തേടി...
അഗ്നിസ്ഫുലിന്ഗങ്ങളുടെ
തീഷ്ണതയില്‍ രാത്രികള്‍
ഉഗ്രസ്ഫോടങ്ങളില്‍
പകലുകലായി രൂപാന്തരം
പ്രാപിക്കുന്നത് നിറം
നഷ്ട്ടപ്പെട്ട മിഴികളുടെ
വ്യര്‍ത്ഥ സത്യങ്ങള്‍ മാത്രം
കീഴടങ്ങലില്‍ ,
അരക്ഷിതാവസ്തകളുടെ
പ്രകമ്പനങ്ങള്‍ മനസ്സില്‍
പ്രതികാരത്തിന്റെ
വഴികള്‍ തിരയുന്നത്
അതിജീവനത്തിന്‍റെ
ദര്‍പ്പണ പ്രതിബിംബങ്ങളല്ലാ
എന്നു തിരിച്ചറിയുന്നവര്‍
ആള്‍ക്കൂട്ടത്തില്‍
ഒറ്റപ്പെട്ടവര്‍ മാത്രം
എന്തുണ്ട് എനിക്കു നല്‍കാന്‍ ???
ഷെല്ലുകളില്‍ പോട്ടിച്ചിതറിപ്പോയ
പിന്ജുശരീരങ്ങളില്‍
മരണം വരിച്ച ദൈവത്തിന്റെ
അന്ത്യ വിലാപങ്ങലോ ????
മനുഷ്യത്വം നഷ്ട്ടപ്പെട്ട
മനുഷ്യന്റെ കുരുതിക്കളങ്ങളുടെ
നേര്‍ചിത്രങ്ങളോ ????
ഞാനറിയുന്നു നാളെ നിങ്ങള്‍
എനിക്കുനല്കുക
നിരപരാധികളുടെ ചോരയില്‍
കറുത്തുപോയ ചരിത്രത്തിന്‍റെ
ചിലതാളുകള്‍ ,അല്ലെങ്ങില്‍
ഓരോ യുദ്ധവും മനുഷ്യന്റെ
തോല്വിയെന്നെഴുതിയ
ആ പഴങ്കഥ തുണ്ട്
ഞാന്‍ പോകുകയാണ്
മനുഷ്യന്റെ തലച്ചോറുതിന്നു
വിഷം തീണ്ടി മരിച്ച
കഴുകന്‍റെ ആത്മാവ് തേടി...
Saturday, November 15, 2008
കാമുകന്‍ / കാമുകി
1 ..കാമുകന്‍
അടുക്കുവാനാകാതെ , അകലുവാനാകാതെ
നിഗൂഡമനസ്സിന്‍റെ താഴ്വരകളിലെങ്ങോ
പ്രണയമോളിപ്പിച്ചു നീ നിന്‍റെ സ്വത്വത്തെ
മൂടിപ്പുതപ്പിച്ചു ...
കാല്‍പ്പനികത , കൌമാരത്തിന്‍റെ
ഏകാന്ത കോണുകളില്‍
സ്നേഹം വിതച്ചു വിഹ്വലതകള്‍
മാത്രം കൊയ്യുമ്പോള്‍
നീ നിന്നിലെക്കലിഞ്ഞില്ലതായി
ആരെയും കൂസാത്ത നിന്‍റെ
മിഴികളില്‍ ജ്വലിച്ചുയര്‍ന്ന
പ്രണയത്തിന്‍റെ വജ്രജ്വാലകളെ
മൌനത്തിന്‍റെ മുഖം വാരിയണിയിച്ചു
നീ പുന്ജിരിച്ചു
നിര്‍വികാരത തളം കെട്ടി നിന്ന
നിന്‍റെ വിരിഞ്ഞ മാറില്‍
മുങ്ങിത്താണ എന്‍റെ സ്വപ്നങ്ങള്
വെറും കടലാസ്സു തോണികള്‍ മാത്രം
നക്ഷത്രങ്ങള്‍ ഉണരുന്ന നിലാവുള്ള
രാത്രികളില്‍ മിഴിനീര്‍ തുള്ളികളില്‍
വിരിഞ്ഞ നിന്‍ കനവുകള്‍
നീയെന്ന ഞാനിന്‍റെ വകഭേദങ്ങള്‍
അമ്മയുടെ പാല്‍ ഞരമ്പുകളില്‍
നിന്നും സ്നേഹമൂറ്റിയെടുത്ത്
പ്രണയിനിക്ക് സമ്മാനിച്ച ഭ്രാന്തന്‍
2 ... കാമുകി
സ്നേഹത്തിന്‍റെ വജ്രമണികള്‍
ഹൃദയത്തില്‍ വിതറി
മരണത്തിന്‍റെ നിഴലുമായി
ജീവന്‍ നല്‍കുന്ന
ദൈവങ്ങളെ പ്പോലും ഞാന്‍
വെറുത്തു തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു
കാല്‍ക്കല്‍ വീണു പോട്ടിക്കരഞ്ഞാലും
സ്വാന്ത്വനിപ്പിക്കാത്ത ദൈവങ്ങള്‍
വേദനയില്‍ കുതിര്‍ന്ന ഹൃദയം
പറിച്ചെറിഞ്ഞു കൊടുത്താലും
സ്നേഹം മനസ്സിലാവാത്ത
അമ്പലപ്രാവുകള്‍
ജീവന്റെ ഞരമ്പുകളില്‍
രാത്രിമഴയുടെ സംഗീതതാളങ്ങള്‍
സംഹാര താണ്ടവങ്ങള്‍ക്ക്
വഴിമാറുമ്പോള്‍
നിഷേധ സ്നേഹത്തില്‍ വിളറി പിടിച്ച
ഒരാത്മാവ് പുനര്‍ജന്മത്തിനായ്
കേഴുന്നു ..?
അടുക്കുവാനാകാതെ , അകലുവാനാകാതെ
നിഗൂഡമനസ്സിന്‍റെ താഴ്വരകളിലെങ്ങോ
പ്രണയമോളിപ്പിച്ചു നീ നിന്‍റെ സ്വത്വത്തെ
മൂടിപ്പുതപ്പിച്ചു ...
കാല്‍പ്പനികത , കൌമാരത്തിന്‍റെ
ഏകാന്ത കോണുകളില്‍
സ്നേഹം വിതച്ചു വിഹ്വലതകള്‍
മാത്രം കൊയ്യുമ്പോള്‍
നീ നിന്നിലെക്കലിഞ്ഞില്ലതായി
ആരെയും കൂസാത്ത നിന്‍റെ
മിഴികളില്‍ ജ്വലിച്ചുയര്‍ന്ന
പ്രണയത്തിന്‍റെ വജ്രജ്വാലകളെ
മൌനത്തിന്‍റെ മുഖം വാരിയണിയിച്ചു
നീ പുന്ജിരിച്ചു
നിര്‍വികാരത തളം കെട്ടി നിന്ന
നിന്‍റെ വിരിഞ്ഞ മാറില്‍
മുങ്ങിത്താണ എന്‍റെ സ്വപ്നങ്ങള്
വെറും കടലാസ്സു തോണികള്‍ മാത്രം
നക്ഷത്രങ്ങള്‍ ഉണരുന്ന നിലാവുള്ള
രാത്രികളില്‍ മിഴിനീര്‍ തുള്ളികളില്‍
വിരിഞ്ഞ നിന്‍ കനവുകള്‍
നീയെന്ന ഞാനിന്‍റെ വകഭേദങ്ങള്‍
അമ്മയുടെ പാല്‍ ഞരമ്പുകളില്‍
നിന്നും സ്നേഹമൂറ്റിയെടുത്ത്
പ്രണയിനിക്ക് സമ്മാനിച്ച ഭ്രാന്തന്‍
2 ... കാമുകി
സ്നേഹത്തിന്‍റെ വജ്രമണികള്‍
ഹൃദയത്തില്‍ വിതറി
മരണത്തിന്‍റെ നിഴലുമായി
ജീവന്‍ നല്‍കുന്ന
ദൈവങ്ങളെ പ്പോലും ഞാന്‍
വെറുത്തു തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു
കാല്‍ക്കല്‍ വീണു പോട്ടിക്കരഞ്ഞാലും
സ്വാന്ത്വനിപ്പിക്കാത്ത ദൈവങ്ങള്‍
വേദനയില്‍ കുതിര്‍ന്ന ഹൃദയം
പറിച്ചെറിഞ്ഞു കൊടുത്താലും
സ്നേഹം മനസ്സിലാവാത്ത
അമ്പലപ്രാവുകള്‍
ജീവന്റെ ഞരമ്പുകളില്‍
രാത്രിമഴയുടെ സംഗീതതാളങ്ങള്‍
സംഹാര താണ്ടവങ്ങള്‍ക്ക്
വഴിമാറുമ്പോള്‍
നിഷേധ സ്നേഹത്തില്‍ വിളറി പിടിച്ച
ഒരാത്മാവ് പുനര്‍ജന്മത്തിനായ്
കേഴുന്നു ..?
Wednesday, November 5, 2008
കവിത
ക്രൌന്ജ മിഥുനങ്ങളിലോന്നിന്റെ
നെഞ്ചില്‍ ആഴ്ന്നിറങ്ങിയ
അസ്ത്രത്തിന്‍ തുമ്പില്‍ പിറന്ന
ഇതിഹാസം .........
കാലത്തിന്‍ നേരിലേക്ക്
മിഴികള്‍ പായിച്ച
കവിയുടെ മിഴികളില്‍ തറച്ച
മുള്ളിന്റെ വിഷാഗ്രത്തില്‍
പൊടിഞ്ഞിരുന്ന നിണകണങ്ങള്‍
തൂലികയില്‍ വിരിയിച്ച ചെമ്പനീര്‍ പൂവ്
ഒടുവില്‍ കവിയില്‍ നിന്നും
കാലം പടിയിറങ്ങുമ്പോള്‍
വരികള്‍ക്കിടയിലെ അര്‍ഥങ്ങള്‍
തിരയുന്നവരുടെ മനസ്സിന്റെ
അഞ്ജതയുടെ അന്ധകാരത്തില്‍
മിന്നിത്തെളിയുന്ന ഫോസ്ഫറസ് .(ജ്ഞാനം )
കാലത്തെ അതിജീവിക്കുന്ന വിളക്ക് (സത്യം )
നെഞ്ചില്‍ ആഴ്ന്നിറങ്ങിയ
അസ്ത്രത്തിന്‍ തുമ്പില്‍ പിറന്ന
ഇതിഹാസം .........
കാലത്തിന്‍ നേരിലേക്ക്
മിഴികള്‍ പായിച്ച
കവിയുടെ മിഴികളില്‍ തറച്ച
മുള്ളിന്റെ വിഷാഗ്രത്തില്‍
പൊടിഞ്ഞിരുന്ന നിണകണങ്ങള്‍
തൂലികയില്‍ വിരിയിച്ച ചെമ്പനീര്‍ പൂവ്
ഒടുവില്‍ കവിയില്‍ നിന്നും
കാലം പടിയിറങ്ങുമ്പോള്‍
വരികള്‍ക്കിടയിലെ അര്‍ഥങ്ങള്‍
തിരയുന്നവരുടെ മനസ്സിന്റെ
അഞ്ജതയുടെ അന്ധകാരത്തില്‍
മിന്നിത്തെളിയുന്ന ഫോസ്ഫറസ് .(ജ്ഞാനം )
കാലത്തെ അതിജീവിക്കുന്ന വിളക്ക് (സത്യം )
Friday, October 17, 2008
വിധി
പിടയുന്ന ഘടികാര
സൂചിയില്‍ കുടിയിരുന്നു
നിമിഷാര്‍ദ്ധ ഗോളങ്ങളായി
പൊട്ടിവീണ് എല്ലായ്പോഴും
ജനിക്കുന്നു നീ
പ്രണയികളുടെ അനന്തമാം
മിഴികളില്‍ മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന
പുഞ്ചിരികള്‍ പിന്‍മുറ
തത്വശാസ്ത്രങ്ങളെ
പൊട്ടിച്ചെറിയുമ്പോഴും
കത്തിനിന്ന മോഹസ്വപ്‌നങ്ങള്‍
വിദ്വേഷത്തിന്‍റെയും ,
അവിശ്വാസത്തിന്‍റെയും
കണികാ സ്ഫോടനങ്ങള്‍
സൃഷ്ട്ടിക്കുന്നത്
നിന്‍ പരീക്ഷണ ശാലകളുടെ
തടവറകളില്‍ നിന്ന് ...
സ്നേഹാമൃതം
സമുദ്രഗര്‍ത്തങ്ങളില്‍
നിന്നും പതകളായി
നുരഞ്ഞു തീരത്തിന്‍ മാറില്‍
അലിഞ്ഞില്ലാതായി
ആഗ്രഹ പൂര്‍ത്തീകരണങ്ങളുടെ
നിഷ്ഫലതകള്‍ മാത്രം
വെളിപ്പെടുത്തുമ്പോള്‍ മറുവശത്ത്
ഒരിക്കലുമടങ്ങാത്ത
പ്രതികാര ബീജങ്ങള്‍
തലമുറകളില്‍ നിന്നും
തലമുറകളിലേക്ക്
സ്ഫോടന പരമ്പരകള്‍
സൃഷ്ട്ടിക്കുന്നതിന്‍
വിഷമുള്ളൂകളും നീ വിതക്കുന്നത് മാത്രം
അവസാനമൊരു മണ്‍പ്രപന്ജമായ്
മണ്ണിലുറങ്ങുന്നതിന്‍ മുന്‍പ്
സ്വാതന്ത്ര്വം പ്രാപിച്ച ഒരു വായു
തന്മാത്ര എവിടെയോ
ഒരു രതിമൂര്‍ച്ചയുടെ
സീല്‍ക്കാരങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍
ഒരു മിടിപ്പായ് ഒരു ജന്മമാകുന്നതിന്‍
പൊരുളുകള്‍ നീ മാത്രമറിയുന്നു
സൂചിയില്‍ കുടിയിരുന്നു
നിമിഷാര്‍ദ്ധ ഗോളങ്ങളായി
പൊട്ടിവീണ് എല്ലായ്പോഴും
ജനിക്കുന്നു നീ
പ്രണയികളുടെ അനന്തമാം
മിഴികളില്‍ മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന
പുഞ്ചിരികള്‍ പിന്‍മുറ
തത്വശാസ്ത്രങ്ങളെ
പൊട്ടിച്ചെറിയുമ്പോഴും
കത്തിനിന്ന മോഹസ്വപ്‌നങ്ങള്‍
വിദ്വേഷത്തിന്‍റെയും ,
അവിശ്വാസത്തിന്‍റെയും
കണികാ സ്ഫോടനങ്ങള്‍
സൃഷ്ട്ടിക്കുന്നത്
നിന്‍ പരീക്ഷണ ശാലകളുടെ
തടവറകളില്‍ നിന്ന് ...
സ്നേഹാമൃതം
സമുദ്രഗര്‍ത്തങ്ങളില്‍
നിന്നും പതകളായി
നുരഞ്ഞു തീരത്തിന്‍ മാറില്‍
അലിഞ്ഞില്ലാതായി
ആഗ്രഹ പൂര്‍ത്തീകരണങ്ങളുടെ
നിഷ്ഫലതകള്‍ മാത്രം
വെളിപ്പെടുത്തുമ്പോള്‍ മറുവശത്ത്
ഒരിക്കലുമടങ്ങാത്ത
പ്രതികാര ബീജങ്ങള്‍
തലമുറകളില്‍ നിന്നും
തലമുറകളിലേക്ക്
സ്ഫോടന പരമ്പരകള്‍
സൃഷ്ട്ടിക്കുന്നതിന്‍
വിഷമുള്ളൂകളും നീ വിതക്കുന്നത് മാത്രം
അവസാനമൊരു മണ്‍പ്രപന്ജമായ്
മണ്ണിലുറങ്ങുന്നതിന്‍ മുന്‍പ്
സ്വാതന്ത്ര്വം പ്രാപിച്ച ഒരു വായു
തന്മാത്ര എവിടെയോ
ഒരു രതിമൂര്‍ച്ചയുടെ
സീല്‍ക്കാരങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍
ഒരു മിടിപ്പായ് ഒരു ജന്മമാകുന്നതിന്‍
പൊരുളുകള്‍ നീ മാത്രമറിയുന്നു
Thursday, October 2, 2008
രക്താക്ഷരങ്ങള്‍
ഇന്ന്
നക്ഷത്രങ്ങള്‍ ഇല്ലാതാവുന്നു
കറുത്ത മേഘം അവന്റെ
കാഴ്ചകളെ മറയ്ക്കുന്നു
കുറ്റബോധം ഇന്നലകളിലേക്ക് .....
അന്ന്
ചുവന്ന ചുവന്ന പൂക്കള്‍
വീണ ഗുല്‍മോഹര്‍ ചുവട്
മിഴികളിലേക്ക് പാറി വീണ
ചെമ്പന്‍ മുടിയിഴകള്‍
ഇളം കാറ്റിന്‍ ഹൃദയ സ്പന്ദനങ്ങള്‍
തന്‍ മാപിനികള്‍ ..
അവള്‍ പറഞ്ഞത്
"ഡയറിതാളുകളില്ല ,
വജ്രമുനയുള്ള വാക്കുകളും ,
മരണം ജീവിതത്തെ
കൊല്ലുമ്പോള്‍ പ്രണയം
ജനിക്കുന്നൂ എന്ന്
വാന്‍ഗോഗിന്‍റെ അക്ഷരങ്ങളിലെ
സത്യത്തിന്‍ ചൂരുകള്‍ ,
ജിബ്രാന്‍റെ കണ്ണില്ലാത്ത പ്രണയം ,
രക്തം കട്ടപിടിക്കുന്ന നന്ദിതയുടെ
കാണാതാളുകള്‍ ,
എന്‍റെ നക്ഷത്രങ്ങള്‍ നീയെന്നു ,
നീ മാത്രമെന്ന് ......"
അവന്‍ പറഞ്ഞത്
"സ്വപ്നങ്ങളും കിനാവുകളുമില്ലാത്തവന്‍ ,
ബന്ധനങ്ങളില്‍ ഹൃദയശൂന്യന്‍ ,
യാദാര്‍ത്യവാദി ,ഇന്ന് മാത്രമുള്ളവന്‍
എങ്കിലും നീ പറഞ്ഞ ആ നക്ഷത്രങ്ങള്‍....
സ്വപ്നത്തിനും ജീവിതത്തിനും ഇടയിലുള്ള
ഈ തീരങ്ങള്‍ മാത്രമാവട്ടെ .."
വിളറിവെളുത്തു നേര്‍ത്തുകറുത്ത
വരകള്‍ വീണ താളില്‍
വയലറ്റില്‍ കോറിയിട്ട അവസാനവാക്കുകള്‍
മൌനത്തിന്‍ വരികള്‍ക്ക് ശേഷം
ഒരു തുള്ളി രക്തം
"ആത്മാര്‍ത്ഥത ആത്മാവിനെ
നശിപ്പിക്കുന്നില്ല
ഇനി നക്ഷത്രങ്ങളും മഞ്ഞുതുള്ളികളുമില്ല
അവന്റെ യാദാര്‍ത്ഥ്യം 'രക്തത്തുള്ളികള്‍ '
രക്തതുള്ളികളിലൂടെ നഷ്ട്ടമായ
അവസാന ഹൃദയമിടിപ്പില്‍
പ്രണയത്തിന്‍റെ ( ആത്മാവിന്‍റെ ) പേറ്റുനോവ്‌
നിന്‍റെ ജീവിതമില്ല മരണവും
നാളെകള്‍ ഇന്നുകളാവുന്നു
ഈ പ്രപഞ്ചം എന്‍റെ പ്രണയം
എന്‍റെ മാത്രം .
ജീവിതത്തിന്റെ വില ബ്ലേഡിന്‍റെയും"
നക്ഷത്രങ്ങള്‍ ഇല്ലാതാവുന്നു
കറുത്ത മേഘം അവന്റെ
കാഴ്ചകളെ മറയ്ക്കുന്നു
കുറ്റബോധം ഇന്നലകളിലേക്ക് .....
അന്ന്
ചുവന്ന ചുവന്ന പൂക്കള്‍
വീണ ഗുല്‍മോഹര്‍ ചുവട്
മിഴികളിലേക്ക് പാറി വീണ
ചെമ്പന്‍ മുടിയിഴകള്‍
ഇളം കാറ്റിന്‍ ഹൃദയ സ്പന്ദനങ്ങള്‍
തന്‍ മാപിനികള്‍ ..
അവള്‍ പറഞ്ഞത്
"ഡയറിതാളുകളില്ല ,
വജ്രമുനയുള്ള വാക്കുകളും ,
മരണം ജീവിതത്തെ
കൊല്ലുമ്പോള്‍ പ്രണയം
ജനിക്കുന്നൂ എന്ന്
വാന്‍ഗോഗിന്‍റെ അക്ഷരങ്ങളിലെ
സത്യത്തിന്‍ ചൂരുകള്‍ ,
ജിബ്രാന്‍റെ കണ്ണില്ലാത്ത പ്രണയം ,
രക്തം കട്ടപിടിക്കുന്ന നന്ദിതയുടെ
കാണാതാളുകള്‍ ,
എന്‍റെ നക്ഷത്രങ്ങള്‍ നീയെന്നു ,
നീ മാത്രമെന്ന് ......"
അവന്‍ പറഞ്ഞത്
"സ്വപ്നങ്ങളും കിനാവുകളുമില്ലാത്തവന്‍ ,
ബന്ധനങ്ങളില്‍ ഹൃദയശൂന്യന്‍ ,
യാദാര്‍ത്യവാദി ,ഇന്ന് മാത്രമുള്ളവന്‍
എങ്കിലും നീ പറഞ്ഞ ആ നക്ഷത്രങ്ങള്‍....
സ്വപ്നത്തിനും ജീവിതത്തിനും ഇടയിലുള്ള
ഈ തീരങ്ങള്‍ മാത്രമാവട്ടെ .."
വിളറിവെളുത്തു നേര്‍ത്തുകറുത്ത
വരകള്‍ വീണ താളില്‍
വയലറ്റില്‍ കോറിയിട്ട അവസാനവാക്കുകള്‍
മൌനത്തിന്‍ വരികള്‍ക്ക് ശേഷം
ഒരു തുള്ളി രക്തം
"ആത്മാര്‍ത്ഥത ആത്മാവിനെ
നശിപ്പിക്കുന്നില്ല
ഇനി നക്ഷത്രങ്ങളും മഞ്ഞുതുള്ളികളുമില്ല
അവന്റെ യാദാര്‍ത്ഥ്യം 'രക്തത്തുള്ളികള്‍ '
രക്തതുള്ളികളിലൂടെ നഷ്ട്ടമായ
അവസാന ഹൃദയമിടിപ്പില്‍
പ്രണയത്തിന്‍റെ ( ആത്മാവിന്‍റെ ) പേറ്റുനോവ്‌
നിന്‍റെ ജീവിതമില്ല മരണവും
നാളെകള്‍ ഇന്നുകളാവുന്നു
ഈ പ്രപഞ്ചം എന്‍റെ പ്രണയം
എന്‍റെ മാത്രം .
ജീവിതത്തിന്റെ വില ബ്ലേഡിന്‍റെയും"
Monday, September 29, 2008
നിഴലുകള്‍
ചക്രവാളത്തിന്‍
പടിഞ്ഞാറന്‍ അരികുകളില്‍
നിന്നും ജന്മമെടുക്കുന്ന
നീ ഞാനായിത്തീരുന്നത്
ശിരസ്സിനു മുകളിലെ
സൂര്യ ഗോളത്തിന്‍ തീച്ചൂടുകളിലാണ്
നിലക്കാത്ത യാത്രയില്‍
തലച്ചോറില്‍ നിന്നും ഹൃദയത്തിലൂടെ
പാദത്തില്‍ നിന്നും പിടിവിട്ടകലുന്നത്
വേലിയിറക്കത്തിന്‍ അവശേഷിപ്പുകളാണ്
രജനിയുടെ ഭയാനകമായ
ഏകാന്തതയെ ഞാന്‍
സ്നേഹിക്കാന്‍ തുടങ്ങുന്നത്
നീ എന്നിലലിഞ്ഞില്ലാതാവുന്നു
എന്ന അറിവിനു ശേഷം മാത്രമായിരുന്നു
പരിഭവത്തിന്‍ കാര്‍മേഘപടലങ്ങള്‍
തീഗോളങ്ങളെ മറയ്ക്കുമ്പോള്‍
പരിഭ്രമത്തിന്‍ അന്തോളനങ്ങളില്‍
എന്‍റെ മിഴികള്‍ നിന്നെ തിരയുകയായിരുന്നു
അല്‍പ്പം മുന്‍പുവരെ എന്‍റെ സമീപസ്തയായിരുന്ന
നിന്‍റെ രൂപം പൂര്‍ണത പ്രാപിക്കുന്നത്
വിരഹക്കൊടുംചൂടിന്റെ ഉത്തുങ്ങശ്രുംഗങളില്‍
ആയിരുന്നപ്പോഴും ,പിണക്കങ്ങളുടെ നിലാവില്‍
അവ്യക്തമാര്‍ന്ന രൂപങ്ങളായി
അപ്പോഴും മഴയുടെ കനപ്പിനു
വല്ലാത്തോരഭിനിവേശമായിരുന്നു
നിഴലുകളെ അവാഹനപ്പുരയിലെക്കാവാഹിക്കാന്‍
എനിക്ക് നീയും നിനക്ക് ഞാനുമായി
തുടങ്ങിയ യാത്ര ഇന്നു നിനക്ക് നീയും എനിക്ക്
ഞാനുമായി വഴിപിരിയേണ്ടിവരുമ്പോള്‍
നിഴലുകള്‍ ഇണ ചേര്‍ന്നുണ്ടായ
നമ്മുടെ ജന്മങ്ങള്‍ നിഴലുകളില്‍ നിന്നും
നിഴലുകളിലേക്ക് യാത്ര തുടരുകയായിരിക്കാം
പടിഞ്ഞാറന്‍ അരികുകളില്‍
നിന്നും ജന്മമെടുക്കുന്ന
നീ ഞാനായിത്തീരുന്നത്
ശിരസ്സിനു മുകളിലെ
സൂര്യ ഗോളത്തിന്‍ തീച്ചൂടുകളിലാണ്
നിലക്കാത്ത യാത്രയില്‍
തലച്ചോറില്‍ നിന്നും ഹൃദയത്തിലൂടെ
പാദത്തില്‍ നിന്നും പിടിവിട്ടകലുന്നത്
വേലിയിറക്കത്തിന്‍ അവശേഷിപ്പുകളാണ്
രജനിയുടെ ഭയാനകമായ
ഏകാന്തതയെ ഞാന്‍
സ്നേഹിക്കാന്‍ തുടങ്ങുന്നത്
നീ എന്നിലലിഞ്ഞില്ലാതാവുന്നു
എന്ന അറിവിനു ശേഷം മാത്രമായിരുന്നു
പരിഭവത്തിന്‍ കാര്‍മേഘപടലങ്ങള്‍
തീഗോളങ്ങളെ മറയ്ക്കുമ്പോള്‍
പരിഭ്രമത്തിന്‍ അന്തോളനങ്ങളില്‍
എന്‍റെ മിഴികള്‍ നിന്നെ തിരയുകയായിരുന്നു
അല്‍പ്പം മുന്‍പുവരെ എന്‍റെ സമീപസ്തയായിരുന്ന
നിന്‍റെ രൂപം പൂര്‍ണത പ്രാപിക്കുന്നത്
വിരഹക്കൊടുംചൂടിന്റെ ഉത്തുങ്ങശ്രുംഗങളില്‍
ആയിരുന്നപ്പോഴും ,പിണക്കങ്ങളുടെ നിലാവില്‍
അവ്യക്തമാര്‍ന്ന രൂപങ്ങളായി
അപ്പോഴും മഴയുടെ കനപ്പിനു
വല്ലാത്തോരഭിനിവേശമായിരുന്നു
നിഴലുകളെ അവാഹനപ്പുരയിലെക്കാവാഹിക്കാന്‍
എനിക്ക് നീയും നിനക്ക് ഞാനുമായി
തുടങ്ങിയ യാത്ര ഇന്നു നിനക്ക് നീയും എനിക്ക്
ഞാനുമായി വഴിപിരിയേണ്ടിവരുമ്പോള്‍
നിഴലുകള്‍ ഇണ ചേര്‍ന്നുണ്ടായ
നമ്മുടെ ജന്മങ്ങള്‍ നിഴലുകളില്‍ നിന്നും
നിഴലുകളിലേക്ക് യാത്ര തുടരുകയായിരിക്കാം
Wednesday, September 17, 2008
സ്നേഹശിഷ്ട്ടം
ഇനി എത്ര ജന്മങ്ങള്‍
ചിറകടിച്ചകന്നു പോയാലും
ആ മൌനത്തില്‍ സ്നേഹമുണ്ടായിരുന്നു
എന്നറിയുന്നൂ എങ്കിലും ..
ഒരിക്കലും വെളിപ്പെടുത്താതെ
ഹൃദയത്തില്‍ സ്നേഹത്തിന്‍
പനീര്‍മണികള്‍ ഒളിപ്പിച്ചു
എന്തു നേടുന്നു നീ ????
സ്നേഹമൊരു സത്യമോ മിഥ്യയോ ?? അന്വേഷണങ്ങള്‍
ഹൃദയം നിറയെ പ്രാരതനകളുടെ
വെള്ളാമ്പല്‍ പൂവുകളുമായി മരണമായി മീര ,
വേര്‍പാടിന്‍ വേദനയില്‍
മിഴിനീരില്‍ ജ്വലിച്ചുയര്‍ന്ന
വിരഹമായ് രാധ ,
ആഗ്നിയില്‍ സ്പുടം ചെയ്ത
സ്നേഹവുമായി കാട്ടിലൂടെ തനിച്ചു
മുള്‍ വഴികളായ് സീത ,
അഞ്ചു ബലവാന്‍മാരുടെ
കൈകളില്‍ സുരക്ഷിതയായിട്ടുകൂടി
വിവസ്ത്രയാക്കപെട്ട അപമാനത്തില്‍ ദ്രൌപദി ,
ഒരു പുഞ്ചിരിയില്‍ അറിയാതെ
അലിഞ്ഞ പ്രണയരാഗത്തില്‍
ജീവനോടെ കുഴിച്ചു മൂടപ്പെട്ട അനാര്‍ക്കലി ,
കല്ലറയില്‍ ഉറങ്ങുന്നു ഷാജഹാന്‍ സ്നേഹിത .....
എന്തിനായിരുന്നു വേദനയുടെ തണുപ്പും
മിഴി നീരിന്‍റെ ചൂടുമുള്ള സ്നേഹപ്പൂക്കള്‍ ,
കഥകളില്‍ നിന്നും സത്യമറിയാത്ത സ്നേഹം
രക്തമിറ്റുവീഴുന്ന മിഴികളുമായ് വീണ്ടും ഉറ്റുനോക്കുന്നു
തിരിച്ചാഗ്രഹിക്കാത്ത സ്നേഹത്തെക്കുറിച്ച് ,
അതിരുകളില്ലാത്ത സ്നേഹത്തെക്കുറിച്ച്
മാര്‍ഗങ്ങള്‍ക്കിടയിലെ ശൂന്യതയുടെ ഘോരപടനിലങ്ങളില്‍
സ്വപ്നങ്ങളും യാഥാര്‍ത്ഥ്യങ്ങളും
പരസ്പരം വാശിയോടെ പോരടിച്ചു
പ്രഹേളികകള്‍ സൃഷ്ട്ടിക്കുന്നതിന്‍
ഉള്‍കാമ്പിലാകാം അര്‍ഹിക്കുന്നവര്‍ക്കേ
സ്നേഹം നല്‍കാവൂ എന്ന സത്യം
പട്ടം
ഞാന്‍ യാത്രിക
യവനികക്കപ്പുറം
അവ്യക്തതയുടെ നിഴലുകള്‍ സൃഷ്ട്ടിക്കുന്ന
പൊട്ടിപ്പോയ വര്‍ണങ്ങള്‍ നിറഞ്ഞ പട്ടം
വാനത്തിന്‍ അനന്തതയില്‍
എവിടെ നിപതിക്കും എന്നറിയാതെ
കാറ്റിന്‍റെ മൃദുലതയിലും , ബലിഷ്ട്ടതയിലും
ഉയര്‍ന്നും താണും പറന്ന് പറന്ന് ...
നീയായിരുന്നു എനിക്ക് രൂപം നല്‍കിയത്
ഈര്‍ക്കിലിക്കംപുകള്‍ പിണച്ചുവച്ചു,
വര്‍ണ്ണക്കടലാസുകള്‍ തുന്നിച്ചേര്‍ത്തു ,
മനോഹരിയാക്കുംപോഴും അതിന്‍റെ
ബാഹ്യആന്തരിക പ്രതലങ്ങള്‍
ലോലമായിരുന്നൂ എന്നു നീ
തിരിച്ചരിയുന്നുണ്ടായിരുന്നുവോ ?
വെയില്‍ക്കറ പുരണ്ടുണങ്ങിയ
ഒരു പകലിന്‍റെ അവസാനം
വെറുമൊരു നൂലിന്റെ
വിശ്വാസസംരക്ഷണയില്‍
നീയെന്നു തനിച്ചു യാത്രയാക്കി ,
ഉയരങ്ങളിലേക്ക്
ഒരറ്റമെന്‍ ഹൃദയത്തില്‍
മറ്റൊന്നു നിന്‍ കൈയ്യില്‍
രാജകുമാരിയായി ഉയരുമ്പോഴും
ശക്തമായിക്കൊണ്ടിരുന്ന
എന്‍റെ ഹൃദയമിടുപ്പുകള്‍
അകലുന്തോറും ദൃഡമാകുന്ന
ബന്ധങ്ങള്‍ പോലെ അന്തരികതയില്‍
അലയാഴിച്ചുഴികള്‍ സൃഷ്ട്ടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു
അവസാനം ഒരു പൊട്ടുമാത്രമായി
അനന്തതയില്‍ അലിഞ്ഞില്ലാതാവുന്ന
എന്‍റെ ജന്മം നിന്‍റെ വിരലുകളില്‍
നിന്നും പരിഭ്രമത്തില്‍ വഴുതിയ
നൂല്‍തുമ്പിലെ പട്ടമല്ലാതെ മറ്റെന്താണ് ??
യവനികക്കപ്പുറം
അവ്യക്തതയുടെ നിഴലുകള്‍ സൃഷ്ട്ടിക്കുന്ന
പൊട്ടിപ്പോയ വര്‍ണങ്ങള്‍ നിറഞ്ഞ പട്ടം
വാനത്തിന്‍ അനന്തതയില്‍
എവിടെ നിപതിക്കും എന്നറിയാതെ
കാറ്റിന്‍റെ മൃദുലതയിലും , ബലിഷ്ട്ടതയിലും
ഉയര്‍ന്നും താണും പറന്ന് പറന്ന് ...
നീയായിരുന്നു എനിക്ക് രൂപം നല്‍കിയത്
ഈര്‍ക്കിലിക്കംപുകള്‍ പിണച്ചുവച്ചു,
വര്‍ണ്ണക്കടലാസുകള്‍ തുന്നിച്ചേര്‍ത്തു ,
മനോഹരിയാക്കുംപോഴും അതിന്‍റെ
ബാഹ്യആന്തരിക പ്രതലങ്ങള്‍
ലോലമായിരുന്നൂ എന്നു നീ
തിരിച്ചരിയുന്നുണ്ടായിരുന്നുവോ ?
വെയില്‍ക്കറ പുരണ്ടുണങ്ങിയ
ഒരു പകലിന്‍റെ അവസാനം
വെറുമൊരു നൂലിന്റെ
വിശ്വാസസംരക്ഷണയില്‍
നീയെന്നു തനിച്ചു യാത്രയാക്കി ,
ഉയരങ്ങളിലേക്ക്
ഒരറ്റമെന്‍ ഹൃദയത്തില്‍
മറ്റൊന്നു നിന്‍ കൈയ്യില്‍
രാജകുമാരിയായി ഉയരുമ്പോഴും
ശക്തമായിക്കൊണ്ടിരുന്ന
എന്‍റെ ഹൃദയമിടുപ്പുകള്‍
അകലുന്തോറും ദൃഡമാകുന്ന
ബന്ധങ്ങള്‍ പോലെ അന്തരികതയില്‍
അലയാഴിച്ചുഴികള്‍ സൃഷ്ട്ടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു
അവസാനം ഒരു പൊട്ടുമാത്രമായി
അനന്തതയില്‍ അലിഞ്ഞില്ലാതാവുന്ന
എന്‍റെ ജന്മം നിന്‍റെ വിരലുകളില്‍
നിന്നും പരിഭ്രമത്തില്‍ വഴുതിയ
നൂല്‍തുമ്പിലെ പട്ടമല്ലാതെ മറ്റെന്താണ് ??
Friday, September 5, 2008
ഓണം
ഓണം
കര്‍ക്കിടക കാര്‍മേഘങ്ങള്‍
ചക്രവാളത്തിലേക്ക്
പൊട്ടുകള്‍ പോലെ
അലില്ജില്ലതായിരിക്കുന്നു
ശ്രാവണ രജനിയുടെ
മണിമാറുകള്‍ വസന്ത
പൌര്‍ണമിയുടെ സ്വര്‍ണ
നിലാവില്‍ പുളകം പൂണ്ടു
മനസ്സില്‍ ഊഞ്ഞാല്‍പാട്ട് പൂവിളി ,
ഓര്‍മകളുടെ ഉത്സവത്തിനു
സ്വാഗതമോതാന്‍ ഓണക്കോടി
നന്മകളുടെ ഓര്‍മ്മപ്പുതുമ ,
ഓര്‍മ്മകള്‍ തന്‍ തൊടികള്‍
ജമന്തി , കനകാംബരം ,
മുല്ല , അരളി , വാടാമല്ലി ,ചിപ്പി ,
തുമ്പ , തോവാളപ്പച്ച ...,
മന്ജാടിക്കുരു മാലതീര്‍ത്തു
ഓണക്കൊടിയുടുത്തു ,
കവിത കൊണ്ട് സങ്കടങ്ങളുടെ
പൂക്കളങ്ങള്‍ തീര്‍ത്തു
പാണന്‍ പാടിയ പഴമക്കഥ -ഗ്രാമഹൃദയം
ഓണത്തുംബികളുടെ
മനസ്സില്‍ മാത്രമാകുന്നുവോ ????
കര്‍ക്കിടക കാര്‍മേഘങ്ങള്‍
ചക്രവാളത്തിലേക്ക്
പൊട്ടുകള്‍ പോലെ
അലില്ജില്ലതായിരിക്കുന്നു
ശ്രാവണ രജനിയുടെ
മണിമാറുകള്‍ വസന്ത
പൌര്‍ണമിയുടെ സ്വര്‍ണ
നിലാവില്‍ പുളകം പൂണ്ടു
മനസ്സില്‍ ഊഞ്ഞാല്‍പാട്ട് പൂവിളി ,
ഓര്‍മകളുടെ ഉത്സവത്തിനു
സ്വാഗതമോതാന്‍ ഓണക്കോടി
നന്മകളുടെ ഓര്‍മ്മപ്പുതുമ ,
ഓര്‍മ്മകള്‍ തന്‍ തൊടികള്‍
ജമന്തി , കനകാംബരം ,
മുല്ല , അരളി , വാടാമല്ലി ,ചിപ്പി ,
തുമ്പ , തോവാളപ്പച്ച ...,
മന്ജാടിക്കുരു മാലതീര്‍ത്തു
ഓണക്കൊടിയുടുത്തു ,
കവിത കൊണ്ട് സങ്കടങ്ങളുടെ
പൂക്കളങ്ങള്‍ തീര്‍ത്തു
പാണന്‍ പാടിയ പഴമക്കഥ -ഗ്രാമഹൃദയം
ഓണത്തുംബികളുടെ
മനസ്സില്‍ മാത്രമാകുന്നുവോ ????
Friday, August 29, 2008
കണ്‍പീലിചിലന്തിയുടെ കഥ
നഷ്ട്ടങ്ങള്‍ തുടങ്ങിയത്
എവിടെ .നിന്നായിരുന്നു
എന്നെനിക്കറിയില്ല ,,,,,,
ഇന്നലയുടെ മറവുകളില്‍
അവ പതിയിരുന്നു
അക്രമിക്കുകയായിരുന്നു
ഞാന്‍ മറ്റൊരളുടെയാണെന്ന്
നീ തിരിച്ചറിഞ്ഞിരിക്കുന്നു
പക്ഷെ പിന്നെയും
നീ നിന്ന് കത്തുന്നു ....
തീവെട്ടിയില്‍ നിന്നെന്ന
പോലെ അടര്‍ന്നു വീഴുന്ന
നിന്‍റെ ഹൃദയത്തിന്റെ തുണ്ടുകള്‍
നീ ഒന്നറിയുക പൂര്‍ണമായി എന്നെ
ഇവിടെ തുറന്നു കാട്ടുവാന്‍ എനിക്കാവില്ല
പക്ഷെ നിന്‍റെ പല ചോദ്യങ്ങള്‍ക്കുമുള്ള
എന്‍റെ മറുപടി എനിക്ക്
തരെണ്ടാതായി ഉണ്ട് കാരണം
ഞാന്‍ നിന്നെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു
,,,,എന്നേക്കാള്‍
പ്രഥമ പ്രണയം ഓരോ വാക്കും
ഹൃദയത്തില്‍ ഒപ്പിയെടുത്ത് സൂക്ഷിക്കുക
ദരിദ്രരില്‍ ദാരിദ്രനായിരുന്നു
നീ കാരണമില്ലായിരുന്നു നിന്നെ
സ്നേഹിക്കാതിരിക്കാന്‍ ...
സ്നേഹിക്കാനും
തുടങ്ങിയത് എവിടെയായിരുന്നു
ഓര്‍ക്കുന്നുവോ നീ ????????
പറയാമത് കാലം ഒഴുകട്ടെ ...
എല്ലാവരും ചോദിക്കുന്നു
എന്താണീ ചിലന്തികള്‍ നീ
ഓര്‍ക്കുന്നുവോ ക്യാമ്പസിന്റെ
പകലുകള്‍ എതോ ഒരു ദിനം
വെയില് ചാരാന്‍ തുടങ്ങിയിരുന്നു
അടുത്തു നിന്നെന്തോ പറഞ്ഞ
നീ പെട്ടെന്നു ഗതിമാറി
"നിന്‍റെ കണ്‍പീലികള്‍
ചിലന്തിയുടെ കാലുകള്‍ പോലെ
ഓരോ ചെറുപീലികളിലും
മറ്റൊരായിരം കാലുകള്‍
വിഷമാണ് അതില്‍ നിറയെ
ഓരോ പ്രാവശ്യവും അവ
എന്നെ തേടി എത്തുമ്പോള്‍
ഞാന്‍ ഭയപ്പെടുന്നു
ആ വലകളില്‍ കുരുങ്ങി
ഒരിക്കലും രക്ഷപെടാന്‍
പറ്റാതെ ഞാന്‍ ഞാന്‍ മരണമടയുമോ .........?????"
ആ രാത്രി എന്‍റെ കണ്‍പീലികള്‍
ഒരായിരം ചിലന്തികളായി
എന്നെ കേട്ടിവരിഞ്ഞു ശ്വാസം
കിട്ടാതെ നിലവിളിച്ച ഞാന്‍
ആ ദുസ്വപ്നത്തിലൂടെ
നിന്നെ ഭയക്കുക്കയായിരുന്നു
നിന്നോടാദ്യം തോന്നിയ വികാരവും
അതു തന്നെയാവണം ..
ആ ഭയമാകാം നിന്നെപ്പറ്റി കൂടതലറിയാന്‍
എന്നെ പ്രേരിപ്പിച്ച കാരണഹേതുവും
മുനിഞ്ഞു കത്തുന്ന മണ്ണെണ്ണ വിളക്കിന്‍ വെളിച്ചത്തില്‍ ,
ചോര്‍ന്നൊലിക്കുന്ന ഓലപ്പുരയില്‍,
കര്‍ക്കിടക രാവുകളോട്,
പുസ്തകങ്ങളുമായി നീ നീ മല്ലിട്ടു
അക്ഷരങ്ങളെ തേച്ച് മിനുക്കി
നീ ആയുധങ്ങള്‍ പണിതു
നെരൂദയുടെയും ജിബ്രാന്റെയും ദേസ്തോവ്സ്കിയുടെയും
പിന്നെയും ഞാന്‍ അറിയാത്ത
പലരുടെയും പുസ്തകങ്ങളിലെ
വിഷജലപാനമാവാം നിന്‍റെ
പ്രണയ സൂക്തങ്ങള്‍ക്ക് വജ്രത്തിന്റെ മൂര്‍ച്ചയും
പഞ്ചാഗ്നിയുടെ പവിത്രതയുംനല്‍കിയത്
മഴയും മഞ്ഞും വെയില്
മേറ്റ്‌ഞാന്‍ യാത്രയിലാണ്
മടുത്തു കിതയ്ക്കുംപോള്‍ഓര്‍മകളുടെ
തണുപ്പില്‍ സ്വപ്നം കണ്ടുറങ്ങും
വീണ്ടും ഉണരും ,വീണ്ടും യാത്ര
അവസാന ഉറക്കത്തിലേക്കുള്ള യാത്ര
എവിടെ .നിന്നായിരുന്നു
എന്നെനിക്കറിയില്ല ,,,,,,
ഇന്നലയുടെ മറവുകളില്‍
അവ പതിയിരുന്നു
അക്രമിക്കുകയായിരുന്നു
ഞാന്‍ മറ്റൊരളുടെയാണെന്ന്
നീ തിരിച്ചറിഞ്ഞിരിക്കുന്നു
പക്ഷെ പിന്നെയും
നീ നിന്ന് കത്തുന്നു ....
തീവെട്ടിയില്‍ നിന്നെന്ന
പോലെ അടര്‍ന്നു വീഴുന്ന
നിന്‍റെ ഹൃദയത്തിന്റെ തുണ്ടുകള്‍
നീ ഒന്നറിയുക പൂര്‍ണമായി എന്നെ
ഇവിടെ തുറന്നു കാട്ടുവാന്‍ എനിക്കാവില്ല
പക്ഷെ നിന്‍റെ പല ചോദ്യങ്ങള്‍ക്കുമുള്ള
എന്‍റെ മറുപടി എനിക്ക്
തരെണ്ടാതായി ഉണ്ട് കാരണം
ഞാന്‍ നിന്നെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു
,,,,എന്നേക്കാള്‍
പ്രഥമ പ്രണയം ഓരോ വാക്കും
ഹൃദയത്തില്‍ ഒപ്പിയെടുത്ത് സൂക്ഷിക്കുക
ദരിദ്രരില്‍ ദാരിദ്രനായിരുന്നു
നീ കാരണമില്ലായിരുന്നു നിന്നെ
സ്നേഹിക്കാതിരിക്കാന്‍ ...
സ്നേഹിക്കാനും
തുടങ്ങിയത് എവിടെയായിരുന്നു
ഓര്‍ക്കുന്നുവോ നീ ????????
പറയാമത് കാലം ഒഴുകട്ടെ ...
എല്ലാവരും ചോദിക്കുന്നു
എന്താണീ ചിലന്തികള്‍ നീ
ഓര്‍ക്കുന്നുവോ ക്യാമ്പസിന്റെ
പകലുകള്‍ എതോ ഒരു ദിനം
വെയില് ചാരാന്‍ തുടങ്ങിയിരുന്നു
അടുത്തു നിന്നെന്തോ പറഞ്ഞ
നീ പെട്ടെന്നു ഗതിമാറി
"നിന്‍റെ കണ്‍പീലികള്‍
ചിലന്തിയുടെ കാലുകള്‍ പോലെ
ഓരോ ചെറുപീലികളിലും
മറ്റൊരായിരം കാലുകള്‍
വിഷമാണ് അതില്‍ നിറയെ
ഓരോ പ്രാവശ്യവും അവ
എന്നെ തേടി എത്തുമ്പോള്‍
ഞാന്‍ ഭയപ്പെടുന്നു
ആ വലകളില്‍ കുരുങ്ങി
ഒരിക്കലും രക്ഷപെടാന്‍
പറ്റാതെ ഞാന്‍ ഞാന്‍ മരണമടയുമോ .........?????"
ആ രാത്രി എന്‍റെ കണ്‍പീലികള്‍
ഒരായിരം ചിലന്തികളായി
എന്നെ കേട്ടിവരിഞ്ഞു ശ്വാസം
കിട്ടാതെ നിലവിളിച്ച ഞാന്‍
ആ ദുസ്വപ്നത്തിലൂടെ
നിന്നെ ഭയക്കുക്കയായിരുന്നു
നിന്നോടാദ്യം തോന്നിയ വികാരവും
അതു തന്നെയാവണം ..
ആ ഭയമാകാം നിന്നെപ്പറ്റി കൂടതലറിയാന്‍
എന്നെ പ്രേരിപ്പിച്ച കാരണഹേതുവും
മുനിഞ്ഞു കത്തുന്ന മണ്ണെണ്ണ വിളക്കിന്‍ വെളിച്ചത്തില്‍ ,
ചോര്‍ന്നൊലിക്കുന്ന ഓലപ്പുരയില്‍,
കര്‍ക്കിടക രാവുകളോട്,
പുസ്തകങ്ങളുമായി നീ നീ മല്ലിട്ടു
അക്ഷരങ്ങളെ തേച്ച് മിനുക്കി
നീ ആയുധങ്ങള്‍ പണിതു
നെരൂദയുടെയും ജിബ്രാന്റെയും ദേസ്തോവ്സ്കിയുടെയും
പിന്നെയും ഞാന്‍ അറിയാത്ത
പലരുടെയും പുസ്തകങ്ങളിലെ
വിഷജലപാനമാവാം നിന്‍റെ
പ്രണയ സൂക്തങ്ങള്‍ക്ക് വജ്രത്തിന്റെ മൂര്‍ച്ചയും
പഞ്ചാഗ്നിയുടെ പവിത്രതയുംനല്‍കിയത്
മഴയും മഞ്ഞും വെയില്
മേറ്റ്‌ഞാന്‍ യാത്രയിലാണ്
മടുത്തു കിതയ്ക്കുംപോള്‍ഓര്‍മകളുടെ
തണുപ്പില്‍ സ്വപ്നം കണ്ടുറങ്ങും
വീണ്ടും ഉണരും ,വീണ്ടും യാത്ര
അവസാന ഉറക്കത്തിലേക്കുള്ള യാത്ര
Monday, August 25, 2008
വൈരുദ്ധ്യാത്മകപ്രണയം (പ്രളയം)
മിഴികളിലേക്കു അറിയാതെ
ചിതറിത്തെറിച്ച മഴത്തുള്ളിക്ക്
ഒരു നിമിഷത്തെ മനസ്സിന്‍റെശൂന്യതയുടെ
വിലയുണ്ട് എന്നു ഞാന്‍ തിരിച്ചറിയുന്നത്
ആ മഴയുടെ അവസാനമാണ്
എന്‍റെ പ്രണയം മിഥ്യയായിരുന്നില്ല
എന്ന നിന്‍റെ കണ്ടെത്തലുകള്‍ സത്യമായിരുന്നൂ
എന്ന നിന്‍റെ ചിന്തകള്‍ വീണ്ടുമെത്തിചെരുന്നത്
അസ്വസ്ഥമായ മനസ്സില്‍ ഭ്രാന്തിന്റെ
ചങ്ങലക്കണ്ണികളുടെ കിലുക്കങ്ങലാവുമോ
എന്നു ഞാന്‍ ഭയപ്പെടുന്നു ആ ഭ്രാന്തിന്റെ തുടക്കം
ഒരുപക്ഷെ പ്രണയത്തിന്‍റെ വയലറ്റു വിഷമഷി
പുരണ്ടു തെളിമ നഷ്ട്ടപ്പെട്ട ഒരു മുഷിഞ്ഞ
കടലാസ്സു തുണ്ടിന്റെ ചുരുളിമയില്‍ നിന്നുമാണ്
" എന്‍റെ മിഴികള്‍ നിറയുമ്പോഴും
എന്‍റെ ഹൃദയം പിടയുമ്പോഴും
ഞാന്‍ നിന്നെയോര്‍ത്തു വേദനിക്കുമ്പോഴും
നീ പുഞ്ചിരിച്ചു കൊള്ളുക ഒടുവില്‍
കണ്ണീര്‍കടലില്‍ മുങ്ങി ഞാന്‍ കലങ്ങിതെളിയുംപോള്‍
ഒരുപക്ഷെ നീ കരയുകയായിരിക്കും
നിന്‍റെ നിഷേധത്തിന്റെ കൊടും ക്രൂരതയില്‍
വിരസ്സമായിപ്പോയ നമ്മുടെ പകലുകളെയോര്‍ത്ത് ,
വര്‍ണ്ണങ്ങള്‍ നഷ്ട്ടപെട്ടു പോവുന്ന
ഒരു മയില്‍‌പീലിതുണ്ട് മാത്രമാണ്
നീയെന്നറിയുംപോഴും അമ്മയുടെ മിഴിനീര്‍
കഴിഞ്ഞാല്‍ നിന്‍റെ പ്രണയത്തിന്‍
ജ്വലനപ്രഭയാണ് കെടാവിളക്കാവുന്നത്
നീ തനിച്ചാവുന്ന നിന്‍റെ ഏകാന്ത യാത്രയില്‍
ഒരിക്കല്‍ പോലും നിന്‍റെ മനസ്സില്‍
ഓര്‍മയുടെ ഓളങ്ങള്‍ സൃഷ്ട്ടിക്കാന്‍ എനിക്കായില്ല
എങ്കില്‍ നിനക്ക് നിഷേധിക്കാം
എന്‍റെ പ്രണയത്തെ നിലവിളക്കിന്‍ തിരിയിലെ
പ്രണവ ധ്വനി പോലെ സത്യമായ്തന്നെ
ഇനി ഒരു പെണ്‍മനസ്സിലേക്കുമില്ല തനിച്ചാണ് യാത്ര "
ഇപ്പോള്‍ ഞാന്‍ മനസ്സിലാക്കുന്നു പ്രിയപ്പെട്ടവനെ
ഓര്‍മകളുടെ ഈ പ്രളയത്തില്‍ അകക്കാമ്പിന്‍
വിഷം നുരഞ്ഞു പൊന്തി യാദാര്ത്യങ്ങളെ
വരിഞ്ഞു മുറുക്കി ചുഴികളിലെക്കാവാഹിച്ചു
ശ്വാസംമുട്ടിക്കുമ്പോള്‍ യാദാര്ത്യങ്ങള്‍
പൊട്ടിത്തകര്‍ന്നു മരിച്ചു വീണു
പുതിയവ സ്വപ്നങ്ങളുടെ സത്യംപോലെ ജന്മം കൊള്ളുന്നു
ഞാന്‍ തള്ളിപറഞ്ഞ നിന്‍റെ പ്രഭാത സ്വപ്നങ്ങള് ,
കൂരിരുട്ടിന്‍റെ ഹൃദയത്തില്‍ ഭ്രൂണഹത്യ
ചെയ്യപ്പെട്ട നമ്മുടെ പ്രഭാതങ്ങള്‍ ഇനിയും ജനിക്കാം ,
വിരിയാതെ പൊഴിഞ്ഞ പ്രണയവും താലിയും
ഇരുതട്ടുകളില്‍ വയ്ക്കുമ്പോള്‍ പ്രണയമിരുന്ന
തട്ടോരുമാത്ര താണുപോയാല്‍ കഴിഞ്ഞ കാലം
പിളര്‍ന്നു നേരുകാട്ടാന്‍ പൊട്ടിച്ചെറിയേണ്ടിവരുമോ ഈ 'താലി' കൂടി ???
ചിതറിത്തെറിച്ച മഴത്തുള്ളിക്ക്
ഒരു നിമിഷത്തെ മനസ്സിന്‍റെശൂന്യതയുടെ
വിലയുണ്ട് എന്നു ഞാന്‍ തിരിച്ചറിയുന്നത്
ആ മഴയുടെ അവസാനമാണ്
എന്‍റെ പ്രണയം മിഥ്യയായിരുന്നില്ല
എന്ന നിന്‍റെ കണ്ടെത്തലുകള്‍ സത്യമായിരുന്നൂ
എന്ന നിന്‍റെ ചിന്തകള്‍ വീണ്ടുമെത്തിചെരുന്നത്
അസ്വസ്ഥമായ മനസ്സില്‍ ഭ്രാന്തിന്റെ
ചങ്ങലക്കണ്ണികളുടെ കിലുക്കങ്ങലാവുമോ
എന്നു ഞാന്‍ ഭയപ്പെടുന്നു ആ ഭ്രാന്തിന്റെ തുടക്കം
ഒരുപക്ഷെ പ്രണയത്തിന്‍റെ വയലറ്റു വിഷമഷി
പുരണ്ടു തെളിമ നഷ്ട്ടപ്പെട്ട ഒരു മുഷിഞ്ഞ
കടലാസ്സു തുണ്ടിന്റെ ചുരുളിമയില്‍ നിന്നുമാണ്
" എന്‍റെ മിഴികള്‍ നിറയുമ്പോഴും
എന്‍റെ ഹൃദയം പിടയുമ്പോഴും
ഞാന്‍ നിന്നെയോര്‍ത്തു വേദനിക്കുമ്പോഴും
നീ പുഞ്ചിരിച്ചു കൊള്ളുക ഒടുവില്‍
കണ്ണീര്‍കടലില്‍ മുങ്ങി ഞാന്‍ കലങ്ങിതെളിയുംപോള്‍
ഒരുപക്ഷെ നീ കരയുകയായിരിക്കും
നിന്‍റെ നിഷേധത്തിന്റെ കൊടും ക്രൂരതയില്‍
വിരസ്സമായിപ്പോയ നമ്മുടെ പകലുകളെയോര്‍ത്ത് ,
വര്‍ണ്ണങ്ങള്‍ നഷ്ട്ടപെട്ടു പോവുന്ന
ഒരു മയില്‍‌പീലിതുണ്ട് മാത്രമാണ്
നീയെന്നറിയുംപോഴും അമ്മയുടെ മിഴിനീര്‍
കഴിഞ്ഞാല്‍ നിന്‍റെ പ്രണയത്തിന്‍
ജ്വലനപ്രഭയാണ് കെടാവിളക്കാവുന്നത്
നീ തനിച്ചാവുന്ന നിന്‍റെ ഏകാന്ത യാത്രയില്‍
ഒരിക്കല്‍ പോലും നിന്‍റെ മനസ്സില്‍
ഓര്‍മയുടെ ഓളങ്ങള്‍ സൃഷ്ട്ടിക്കാന്‍ എനിക്കായില്ല
എങ്കില്‍ നിനക്ക് നിഷേധിക്കാം
എന്‍റെ പ്രണയത്തെ നിലവിളക്കിന്‍ തിരിയിലെ
പ്രണവ ധ്വനി പോലെ സത്യമായ്തന്നെ
ഇനി ഒരു പെണ്‍മനസ്സിലേക്കുമില്ല തനിച്ചാണ് യാത്ര "
ഇപ്പോള്‍ ഞാന്‍ മനസ്സിലാക്കുന്നു പ്രിയപ്പെട്ടവനെ
ഓര്‍മകളുടെ ഈ പ്രളയത്തില്‍ അകക്കാമ്പിന്‍
വിഷം നുരഞ്ഞു പൊന്തി യാദാര്ത്യങ്ങളെ
വരിഞ്ഞു മുറുക്കി ചുഴികളിലെക്കാവാഹിച്ചു
ശ്വാസംമുട്ടിക്കുമ്പോള്‍ യാദാര്ത്യങ്ങള്‍
പൊട്ടിത്തകര്‍ന്നു മരിച്ചു വീണു
പുതിയവ സ്വപ്നങ്ങളുടെ സത്യംപോലെ ജന്മം കൊള്ളുന്നു
ഞാന്‍ തള്ളിപറഞ്ഞ നിന്‍റെ പ്രഭാത സ്വപ്നങ്ങള് ,
കൂരിരുട്ടിന്‍റെ ഹൃദയത്തില്‍ ഭ്രൂണഹത്യ
ചെയ്യപ്പെട്ട നമ്മുടെ പ്രഭാതങ്ങള്‍ ഇനിയും ജനിക്കാം ,
വിരിയാതെ പൊഴിഞ്ഞ പ്രണയവും താലിയും
ഇരുതട്ടുകളില്‍ വയ്ക്കുമ്പോള്‍ പ്രണയമിരുന്ന
തട്ടോരുമാത്ര താണുപോയാല്‍ കഴിഞ്ഞ കാലം
പിളര്‍ന്നു നേരുകാട്ടാന്‍ പൊട്ടിച്ചെറിയേണ്ടിവരുമോ ഈ 'താലി' കൂടി ???
Friday, August 15, 2008
സിന്തൂര രേഖകള്‍ ഉണ്ടാവുന്നത്
അപ്രതീക്ഷിതമായി കടന്നു വരുന്ന
ഏകാന്തതയുടെ ഓരോ മാത്രയിലുമാവാം
പാതിവൃത്യം വെടിഞ്ഞു അവളുടെ
ചിന്തകള്‍ ദേശാടനം ചെയ്യാന്‍ തുടങ്ങുന്നത് ,
ജ്വെലിച്ചു കത്തിയ പിതാവിന്റെ
എതിര്‍പ്പുകളില്‍ നിന്നാവാം അവള്‍
ചതിയുടെ ആദ്യാക്ഷരങ്ങള്‍
അഭ്യസിക്കാന്‍ തുടങ്ങുന്നത് ,
അമാവാസിയുടെ അന്ധകാരം
വൃക്ഷതലപ്പുകളെ അന്ധമാക്കുമ്പോഴാവാം
ഇളം കാറ്റിന്‍ ആലിംഗനങ്ങളില്‍
ഇലതലപ്പുകള്‍പുളകം കൊള്ളുന്നത് ,
കരഞ്ഞു കലങ്ങി തമോഗര്‍ത്തങ്ങള്‍
ആയ മിഴികളില്‍ നിന്നാവാം
പുതുജീവനുകളുമായി
നക്ഷത്രങ്ങള്‍ ജനനം കൊള്ളുന്നത്,
കരിനാഗങ്ങള്‍ ഇണചേരുന്ന
രണ്ടാം യാമങ്ങളിലാവാം
നാഗത്തറയില്‍ തൊഴുതുനിന്ന
കെടാവിളക്കണയുന്നത് ,
പോട്ടിയടര്‍ന്നു വീണ അവന്റെ
ഹൃദയത്തില്‍ നിന്നാവാം
ചുവന്ന സിന്ദൂരരേഖകള്‍
പിറവിയെടുക്കുന്നത്,
തമ്മിലലിഞ്ഞു ഒന്നാവാതത്തിന്റെ
കൊടും വേദനയിലാവം
രാത്രി പകലിനും , പകല്‍ രാത്രിക്കും
തകര്‍ന്ന ഹൃദയം സമ്മാനിച്ചകലുന്നത്,
ജീവനേക്കാള്‍ പ്രണയിച്ചവനു
ചതി കൊടുത്തു വിടപറഞ്ഞത്‌ കൊണ്ടാവാം
പൊള്ളുന്ന സത്യമായ് ,മറ്റൊരു സൂര്യനായ്‌
നക്ഷത്രവിജനമായ രാത്രികളില്‍ അവള്‍ ഉറങ്ങാതിരിക്കുന്നത് ...
ഏകാന്തതയുടെ ഓരോ മാത്രയിലുമാവാം
പാതിവൃത്യം വെടിഞ്ഞു അവളുടെ
ചിന്തകള്‍ ദേശാടനം ചെയ്യാന്‍ തുടങ്ങുന്നത് ,
ജ്വെലിച്ചു കത്തിയ പിതാവിന്റെ
എതിര്‍പ്പുകളില്‍ നിന്നാവാം അവള്‍
ചതിയുടെ ആദ്യാക്ഷരങ്ങള്‍
അഭ്യസിക്കാന്‍ തുടങ്ങുന്നത് ,
അമാവാസിയുടെ അന്ധകാരം
വൃക്ഷതലപ്പുകളെ അന്ധമാക്കുമ്പോഴാവാം
ഇളം കാറ്റിന്‍ ആലിംഗനങ്ങളില്‍
ഇലതലപ്പുകള്‍പുളകം കൊള്ളുന്നത് ,
കരഞ്ഞു കലങ്ങി തമോഗര്‍ത്തങ്ങള്‍
ആയ മിഴികളില്‍ നിന്നാവാം
പുതുജീവനുകളുമായി
നക്ഷത്രങ്ങള്‍ ജനനം കൊള്ളുന്നത്,
കരിനാഗങ്ങള്‍ ഇണചേരുന്ന
രണ്ടാം യാമങ്ങളിലാവാം
നാഗത്തറയില്‍ തൊഴുതുനിന്ന
കെടാവിളക്കണയുന്നത് ,
പോട്ടിയടര്‍ന്നു വീണ അവന്റെ
ഹൃദയത്തില്‍ നിന്നാവാം
ചുവന്ന സിന്ദൂരരേഖകള്‍
പിറവിയെടുക്കുന്നത്,
തമ്മിലലിഞ്ഞു ഒന്നാവാതത്തിന്റെ
കൊടും വേദനയിലാവം
രാത്രി പകലിനും , പകല്‍ രാത്രിക്കും
തകര്‍ന്ന ഹൃദയം സമ്മാനിച്ചകലുന്നത്,
ജീവനേക്കാള്‍ പ്രണയിച്ചവനു
ചതി കൊടുത്തു വിടപറഞ്ഞത്‌ കൊണ്ടാവാം
പൊള്ളുന്ന സത്യമായ് ,മറ്റൊരു സൂര്യനായ്‌
നക്ഷത്രവിജനമായ രാത്രികളില്‍ അവള്‍ ഉറങ്ങാതിരിക്കുന്നത് ...
Monday, August 11, 2008
കലികാലനേരുകള്‍
മതമില്ലാത്ത ഒരു
മയില്‍പ്പീലിതുണ്ട് ഒളിച്ചു വച്ചതിനാണ്
അമ്പാടിപൈതലിന്‍ പുസ്തകങ്ങള്‍ അഗ്നിനാമ്പുകള്‍ വിഴുങ്ങിയത് ,
പോന്തക്കാട്ടിലെ ചാക്കുകെട്ടില്‍
ചീഞ്ഞളിഞ്ഞ പിഞ്ചു
ശരീരങ്ങക്ക് പൈതൃകമായത്
പിതൃ സ്നേഹത്തിന്‍ കാമദുര്‍ഗന്ധം ,
സഹോദരന്റെ ജീവവായുവില്‍
മഞ്ഞള്‍പ്പൊടി കലര്‍ത്തിയാണ്
പ്രിയപ്പെട്ടവള്‍ക്കായ് അവന്‍
താലിച്ചരടുകള്‍ തീര്‍ക്കുന്നത് ,
തിരുവസ്ത്രത്തിനുള്ളിലെ
വിലങ്ങുകള്‍ തകര്‍ത്തു
സ്വതന്ത്രമായ വികാരങ്ങള്‍ക്ക്
നാനാര്‍തമായത് ഭ്രഷ്ട്ടുകള്‍ ,
നിസ്കാര തഴമ്പുകള്‍
കാലാന്തരങ്ങളില്‍ രൂപാന്തരങ്ങള്‍
പിന്നിട്ടു ഉഗ്ര സ്ഫോടനങ്ങലാല്‍
പൊട്ടിയൊലിക്കുന്നു ,
ക്ഷേത്ര ഭൂമിക്കായ്‌
ബലിനല്‍കപ്പെടുന്നത്
കിരാതങ്ങളില്‍ കിരാതമായ
രക്തം കട്ടപിടിച്ച നഗരഗ്രാമ പ്രാന്തങ്ങള്‍ ,
അവസാനം
ഫാനിലെ സാരിത്തുമ്പില്‍
വേദനയുടെ ഒരു തുണ്ട്
ജീവന്റെ അമര്‍ത്യതയുടെയുംമരണത്തിന്‍റെ
വ്യര്‍ത്ഥതയുടെയും ഇടയില്‍ നിശ്ചലമായ്‌
മയില്‍പ്പീലിതുണ്ട് ഒളിച്ചു വച്ചതിനാണ്
അമ്പാടിപൈതലിന്‍ പുസ്തകങ്ങള്‍ അഗ്നിനാമ്പുകള്‍ വിഴുങ്ങിയത് ,
പോന്തക്കാട്ടിലെ ചാക്കുകെട്ടില്‍
ചീഞ്ഞളിഞ്ഞ പിഞ്ചു
ശരീരങ്ങക്ക് പൈതൃകമായത്
പിതൃ സ്നേഹത്തിന്‍ കാമദുര്‍ഗന്ധം ,
സഹോദരന്റെ ജീവവായുവില്‍
മഞ്ഞള്‍പ്പൊടി കലര്‍ത്തിയാണ്
പ്രിയപ്പെട്ടവള്‍ക്കായ് അവന്‍
താലിച്ചരടുകള്‍ തീര്‍ക്കുന്നത് ,
തിരുവസ്ത്രത്തിനുള്ളിലെ
വിലങ്ങുകള്‍ തകര്‍ത്തു
സ്വതന്ത്രമായ വികാരങ്ങള്‍ക്ക്
നാനാര്‍തമായത് ഭ്രഷ്ട്ടുകള്‍ ,
നിസ്കാര തഴമ്പുകള്‍
കാലാന്തരങ്ങളില്‍ രൂപാന്തരങ്ങള്‍
പിന്നിട്ടു ഉഗ്ര സ്ഫോടനങ്ങലാല്‍
പൊട്ടിയൊലിക്കുന്നു ,
ക്ഷേത്ര ഭൂമിക്കായ്‌
ബലിനല്‍കപ്പെടുന്നത്
കിരാതങ്ങളില്‍ കിരാതമായ
രക്തം കട്ടപിടിച്ച നഗരഗ്രാമ പ്രാന്തങ്ങള്‍ ,
അവസാനം
ഫാനിലെ സാരിത്തുമ്പില്‍
വേദനയുടെ ഒരു തുണ്ട്
ജീവന്റെ അമര്‍ത്യതയുടെയുംമരണത്തിന്‍റെ
വ്യര്‍ത്ഥതയുടെയും ഇടയില്‍ നിശ്ചലമായ്‌
Sunday, August 3, 2008
പ്രണയം രണ്ടാംഭാവം
ആദ്യം വിചിത്രമായൊരു കൌതുകമായ്
പിന്നെടെങ്ങിനെയോക്കെയോ പടര്‍ന്നു കയറി
മുറിച്ചു കളയാനാവാത്ത വിധം
സ്വപ്നങ്ങളില്‍ പറ്റിപ്പിടിച്ചു
നീ തനിച്ചാവുന്ന അപൂര്‍വ്വം
ചിലനിമിഷങ്ങളില്‍ നിന്‍റെ
അരികില്‍ ഓടിയെത്തി നിന്‍റെ
മനം മടുപ്പിക്കുന്ന ഏകാന്തത പങ്കിട്ട്‌
അങ്ങിനെ അറിയാത്ത ഏതോ
പൊരുളുകള്‍ തിരഞ്ഞു പോകാന്‍
പ്രരകഹേതു ഏതുശക്തി എന്നറിയില്ല
അതിനെ സ്നേഹമെന്ന് വിളിക്കാന്‍ ഞാന്‍ ഭയപെട്ടിരുന്നു പലപ്പോഴും
പക്ഷെ അത് വാക്കുകള്‍ക്കും
ശബ്ധങ്ങള്‍ക്കും ബന്ധങ്ങള്‍ക്കും
മുകളിലായ് വലിയോരരിവായിരുന്നു
ഞാന്‍ തനിച്ചല്ലന്ന വ്യക്തമായ സത്യം
സ്നേഹം എല്ലായ്പോഴും അങ്ങിനെയാണ്
തിരികെ കിട്ടുമെന്ന മോഹമില്ലാതെ ഒരേ
വഴിയിലൂടെ വ്യത്യസ്തമായി നീങ്ങുന്ന
ഒരാളുടെ കിനാവുകളില്‍ മാത്രമൊതുങ്ങുന്ന
തിരികെ കിട്ടുന്ന സ്നേഹം വെറുമൊരു
സാധാരണ കൊടുക്കല്‍ വാങ്ങലായിതീരുന്നു
തള്ളികളയലിലൂടെ വേര്‍പിരിയലിലൂടെ ഇഴകള്‍ അടുക്കുന്നു
പിരികള്‍ മുറുകുന്നു മോഹങ്ങള്‍ പെരുകുന്നു നൂലുകള്‍ കേട്ടുപിണയുന്നു
ഇന്നശക്തയാണ് ഞാന്‍
ഉള്ളുറപ്പിച്ചു ചുറ്റുമുള്ള
ലോകത്തെ ഭയന്ന് ഭ്രാന്ത് പിടിച്ചു
ഒരു പിശാചിനെപ്പോലെ അള്ളിപിടിച്ച് സ്നേഹിക്കാന്‍
പിന്നെടെങ്ങിനെയോക്കെയോ പടര്‍ന്നു കയറി
മുറിച്ചു കളയാനാവാത്ത വിധം
സ്വപ്നങ്ങളില്‍ പറ്റിപ്പിടിച്ചു
നീ തനിച്ചാവുന്ന അപൂര്‍വ്വം
ചിലനിമിഷങ്ങളില്‍ നിന്‍റെ
അരികില്‍ ഓടിയെത്തി നിന്‍റെ
മനം മടുപ്പിക്കുന്ന ഏകാന്തത പങ്കിട്ട്‌
അങ്ങിനെ അറിയാത്ത ഏതോ
പൊരുളുകള്‍ തിരഞ്ഞു പോകാന്‍
പ്രരകഹേതു ഏതുശക്തി എന്നറിയില്ല
അതിനെ സ്നേഹമെന്ന് വിളിക്കാന്‍ ഞാന്‍ ഭയപെട്ടിരുന്നു പലപ്പോഴും
പക്ഷെ അത് വാക്കുകള്‍ക്കും
ശബ്ധങ്ങള്‍ക്കും ബന്ധങ്ങള്‍ക്കും
മുകളിലായ് വലിയോരരിവായിരുന്നു
ഞാന്‍ തനിച്ചല്ലന്ന വ്യക്തമായ സത്യം
സ്നേഹം എല്ലായ്പോഴും അങ്ങിനെയാണ്
തിരികെ കിട്ടുമെന്ന മോഹമില്ലാതെ ഒരേ
വഴിയിലൂടെ വ്യത്യസ്തമായി നീങ്ങുന്ന
ഒരാളുടെ കിനാവുകളില്‍ മാത്രമൊതുങ്ങുന്ന
തിരികെ കിട്ടുന്ന സ്നേഹം വെറുമൊരു
സാധാരണ കൊടുക്കല്‍ വാങ്ങലായിതീരുന്നു
തള്ളികളയലിലൂടെ വേര്‍പിരിയലിലൂടെ ഇഴകള്‍ അടുക്കുന്നു
പിരികള്‍ മുറുകുന്നു മോഹങ്ങള്‍ പെരുകുന്നു നൂലുകള്‍ കേട്ടുപിണയുന്നു
ഇന്നശക്തയാണ് ഞാന്‍
ഉള്ളുറപ്പിച്ചു ചുറ്റുമുള്ള
ലോകത്തെ ഭയന്ന് ഭ്രാന്ത് പിടിച്ചു
ഒരു പിശാചിനെപ്പോലെ അള്ളിപിടിച്ച് സ്നേഹിക്കാന്‍
Subscribe to:
Posts (Atom)
